نام دامنه (Domain Name) آدرسی خوانا در اینترنت است که کاربران را به وبسایتها هدایت میکند. این سیستم از دهه 1980 با ایجاد DNS (Domain Name System) شکل گرفت و دسترسی به وبسایتها را آسانتر کرد. نامهای دامنه شامل پسوندهایی مانند com، .org. و ir. هستند و میتوانند عمومی (gTLD) یا کشوری (ccTLD) باشند. ثبت دامنه از طریق شرکتهایی مانند GoDaddy و Namecheap انجام میشود. ویژگیهایی مانند حفاظت از حریم خصوصی (WHOIS Protection) و قابلیت انتقال، مدیریت دامنه را بهبود میبخشند. دامنهها برای برند سازی و حضور آنلاین ضروریاند. نام دامنه در رقابت با بازارهای ثانویه (مانند حراج دامنه)، به دلیل اهمیت در SEO و برندینگ، ارزشمند است. ارائه دهندگان متعدد، گزینههای متنوعی را ارائه میدهند. داشتن یک آدرس دامنه کاربردهای مختلفی مانند جستجوی آسان در گوگل و وارد کردن آدرس وب سایت را به شما ارائه میدهد.
در این صفحه با مقالات مرتبط با نام دامنه، از جمله انتخاب نام، ثبت و مدیریت آشنا میشویم.
DNS (سیستم نام دامنه) یک سیستم نامگذاری سلسله مراتبی و غیرمتمرکز برای دستگاهها، خدمات و منابع متصل به اینترنت یا یک شبکه خصوصی است. وظیفه اصلی DNS ترسیم نام دامنههای قابل خواندن توسط انسان به آدرسهای IP (پروتکل اینترنت) است که شناسههای عددی منحصر به فردی هستند که به هر دستگاه متصل به اینترنت اختصاص داده میشود. رکوردهای DNS ستون فقرات سیستم DNS هستند و حاوی اطلاعاتی در مورد دامنه و خدمات مختلف آن هستند. انواع مختلفی از رکوردهای DNS وجود دارد که هر کدام هدف خاص خود...
URL مخفف عبارت Uniform Resource Locator که به معنای نشانی سایت است و آدرس یک وب سایت یا صفحه وب در اینترنت میباشد. این آدرس منحصر به فرد است و شما را به صفحهای خاص از وب هدایت میکند. همانطور که میدانید هر صفحهای در فضای اینترنت دارای URL مخصوص به خود است. مثلا صفحهای که شما در آن هستید دارای URL اختصاصی خود است. البته فراموش نکنید که URLها همانند نام دامنه نمیباشند؛ اما به یکدیگر مرتبطاند. نام دامنه به عنوان بخشی از URLها به حساب میآید....