DNS مخفف Domain Name System و به معنای سیستم نام دامنه است. DNS یک پروتکل اینترنتی است که وظیفه ترجمه نام دامنه وب سایتها به آدرسهای IP را بر عهده دارد.
این پروتکل به عنوان دفترچه تلفن اینترنت عمل میکند. DNS به کاربران این امکان را میدهد که بدون نیاز به حفظ آدرسهای IP پیچیده، به راحتی به وب سایتها دسترسی پیدا کنند.
هنگامی که کاربر یک نام دامنه را در مرورگر وب خود وارد میکند، درخواست DNS به سرورهای DNS ارسال میشود تا آدرس IP مرتبط با آن نام دامنه را بیابد. پس از یافتن آدرس IP، مرورگر میتواند به سرور وب متصل شده و محتوای مورد نظر را نمایش دهد.
این پروتکل از ساختاری سلسله مراتبی برخوردار است که از TLDهایی مانند com. و org. و net. تشکیل شده و هر سطح شامل زیرمجموعههای بیشتری از دامنهها است. این سیستم به صورت توزیع شده کار میکند و شامل میلیونها سرور DNS در سراسر جهان است که به طور همزمان به درخواستهای کاربران پاسخ میدهند.
با استفاده از DNS، کاربران میتوانند به صورت سریع و کارآمد به وب سایتها دسترسی پیدا کنند، در حالی که مدیران شبکه از این پروتکل برای مدیریت و سازماندهی نامهای دامنه و آدرسهای IP استفاده میکنند.
در این صفحه با مقالات مرتبط با DNS آشنا میشویم.