توپولوژی مش

توپولوژی مش چیست؟ + آشنایی با انواع Mesh Topology

فهرست مطالب

همان‌طور که می‌دانید در راستای برقراری اتصال میان کامپیوترها روش‌های زیادی وجود دارد. در مقاله آشنایی با توپولوژی شبکه به اختصار به توضیح درباره انواع توپولوژی‌ها پرداختیم. در این محتوا قصد داریم به شکلی کامل به توضیح درباره توپولوژی مش یا توپولوژی توری بپردازیم. پس تا انتها همراه ما باشید.

توپولوژی مش یا توپولوژی توری چیست؟

در شبکه کامپیوترها با یکدیگر در ارتباط‌اند و به یکدیگر متصل می‌شوند. اینکه هر کدام از آن‌ها به چه نحو با یکدیگر ارتباط دارند می‌تواند توپولوژی‌های مختلفی را شکل دهد. یکی از این توپولوژی‌ها توپولوژی توری یا مش است. در این توپولوژی دستگاه‌ها به شکل مستقیم با هم در ارتباط‌اند و هر کدام از گره‌ها (به هر دستگاه یا موجودیت متصل به شبکه اطلاق می‌شود که می‌تواند داده‌ها را ارسال، دریافت یا پردازش کند.) به عنوان یک مسیریاب عمل می‌کنند. در این توپولوژی اگر بخش از شبکه در دسترس نباشد تلاش بر این است تا با استفاده از دیگر مسیرها راهی برای رسیدن به آن گره پیدا کنند.

استفاده از این توپولوژی مزایا خاص خود را دارد که می‌توان به پایداری بالا به این معنی که خرابی یک اتصال تأثیری بر عملکرد کلی شبکه ندارد اشاره کرد. از جمله عیب‌های آن نیز هزینه‌بربودن و مدیریت سخت و پیچیده آن است. این توپولوژی انواع خاص خود را دارد که در ادامه مقاله به توضیح درباره توپولوژی مش یا توری می‌پردازیم.

انواع توپولوژی مش

توپولوژی توری به سه دسته مش کامل، مش نیمه متصل و مش ترکیبی تقسیم می‌شود. در اینجا به توضیح درباره آن‌ها می‌پردازیم.

  • مش کامل: در این نوع توپولوژی کامپیوترها به یکدیگر متصل‌اند و شما می‌توانید تعداد این اتصالات را از طریق فرمول n(n-1)/2 به دست آورید. از جمله مزایای این نوع از توپولوژی پایداری بالا، داشتن بالاترین عملکرد شبکه به خاطر وجود مسیرهای متعدد و معایب آن هزینه‌بربودن آن به علت نیاز به تعداد کابل‌ها و پورت‌های زیاد برای اتصال همه گره‌ها و مدیریت پیچیده آن است.
  • مش نیمه متصل: در این نوع توپولوژی نیز حداقل دو کامپیوتر به چندین کامپیوتر دیگر متصل هستند. این روش از جمله راهکارهای ارزان در راستای پیاده سازی افزونگی شبکه به حساب می‌آید به این صورت که اگر یکی از اتصالات اصلی را از دست دهیم بقیه دستگاه‌ها قادر خواهند بود تا به انجام کارهای خود بدون مشکل بپردازند. در این نوع از مش چون تعداد کابل‌ها و پورت ها کمتر است هزینه کمتری دارد و چون در صورت وجود مشکل در اتصالات می‌تواند از مسیرهای دیگر استفاده کند پایداری آن قابل قبول است. ولی این نوع مش پایداری کمتری نسبت به مش کامل دارد.
  • مش ترکیبی: ترکیبی از ویژگی‌های توپولوژی مش کامل و مش جزئی می‌باشد و در تلاش است تا به نیازها و محدودیت‌هایی که در هرکدام از آن‌ها وجود داشته پاسخ دهد.

مقایسه مش کامل و مش نیمه متصل (جزئی)

ویژگی ها مش کامل مش نیمه کامل یا جزئی
اتصالات هر گره به تمامی گره‌ها اتصال دارد. برخی از گره‌ها به برخی دیگر از آن‌ها دسترسی دارند.
پایداری پایداری بالایی دارد. پایداری آن کمتر از مش کامل است.
هزینه بسیار بالا. سطح متوسط.
مدیریت مدیریت مش کامل بسیار پیچیده است. مدیریت مش جزئی آسان تر از مش کامل است.
کاربردها در شبکه‌های حساس مورد استفاده قرار می‌گیرد. در شبکه‌های محلی و سازمانی کاربرد دارد.

روش‌های انتقال داده در توپولوژی مش

داده‌ها در این توپولوژی به شکل‌های مختلفی انتقال داده می‌شوند. در اینجا به توضیح درباره این روش‌ها می‌پردازیم.

  • روش مسیریابی

زمانی که داده‌ها می‌خواهند از یک گره به گره دیگر ارسال شوند از مسیرهای مختلف این ارسال انجام می‌شود. در راستای انتخاب مسیر مناسب برای انتقال داده‌ها از الگوریتم مسیریابی استفاده می‌شود. مسیریابی در این توپولوژی به دو شکل انجام می‌شود.

  1. مبتنی بر وضعیت لینک: به این معنی که گره‌ها در شبکه اطلاعاتی را درباره وضعیت لینک‌های مستقیم به دست آورده و آن را در اختیار دیگر گره‌ها قرار می‌دهند تا گره‌ها بتوانند به صورت مستقل به تصمیم گیری بپردازند. این مسیریابی به شدت دقیق است و می‌تواند سرعت را بالا ببرد؛ ولی پردازش اطلاعات در آن نیازمند صرف منابع است.
  2. مبتنی بر فاصله: ارسال اطلاعات درباره فاصله خود تا هرکدام از گره‌ها تا بتوانند این فاصله را محاسبه و بهترین مسیر را انتخاب نمایند. این روش ساده و آسان است و به راحتی انجام می‌شود؛ ولی خب می‌تواند مسیرهای نامناسب را نیز معرفی کند.
  • روش سیلابی

از جمله روش‌های انتقال داده است که داده‌ها در یک زمان از یک گره به گره‌های مجاور ارسال می‌گردند آن هم بدون در نظر رفتن مقصد. بعد از آن گره‌های دریافت کننده این اطلاعات را به دیگر گره‌های مجاور خود جز آن گره‌ای که داده را دریافت کرده می‌فرستند. این روش بسیار آسان است و از انعطاف پذیری بالایی برخوردار است؛ ولی ازآنجا که داده‌ها به همه گره‌های مجاور ارسال می‌شوند می‌تواند منجر به افزایش میزان ترافیک شود و همچنین داده‌ها به صورت تکراری در شبکه حضور پیدا کنند.

مزایا و معایب توپولوژی مش

مزایا

استفاده از توپولوژی مش مزایایی را برای افراد به همراه دارد. مثل

  1. در صورت بروز خرابی در یک دستگاه شبکه قطع نخواهد شد.
  2. از آنجا که برای هر دستگاه یک پیوند نقطه به نقطه وجود دارد هیچ مشکلی در ترافیک‌ها مشاهده نمی‌شود.
  3. سهولت در شناسایی مشکلات.
  4. داشتن امنیت و حریم خصوصی بالا.
  5. افزودن دستگاه‌ها منجر به ایجاد اختلال نخواهد شد.
  6. و…

معایب

در کنار مزایای عنوان شده معایبی نیز وجود خواهد داشت.

  1. هزینه‌بربودن.
  2. پیچیدگی در مسیر فرایند.
  3. از آنجا که تمامی گره‌ها باید فعال باشند به تبع به برق بیشتری نیاز دارد.
  4. نصب چالش برانگیز.
  5. و…

کاربردهای توپولوژی مش

از این توپولوژی در مواردی مثل علوم کامپیوتری استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای توپولوژی توری به شرح زیر است.

  • شبیه سازی شبکه: شما با بهره گیری از این شبکه قادر خواهید بود تا عملکرد و نحوه رفتار شبکه را در شرایط مختلف مورد بررسی قرار دهید.
  • طراحی شبکه: ایجاد شبکه‌های کامپیوتری و بررسی نقاط قوت و ضعف طرح‌های گوناگون.
  • تجزیه‌وتحلیل: شناسایی نقاط قوت و ضعف شبکه و اعمال بهبودهایی در آن.
  • و…

مقایسه توپولوژی مش و وای فای

هر دو این موارد از جمله روش‌های مختلف در راستای اتصال دستگاه‌ها به شبکه به حساب می‌آیند؛ ولی به تبع تفاوت‌هایی میان آن‌ها وجود دارد. این تفاوت‌ها به شرح زیر هستند.

ویژگی وای فای توپولوژی مش
نوع ارتباط اتصال از طریق نقطه دسترسی بی‌سیم انجام می‌شود. اتصال مستقیم بین دستگاه‌ها صورت می‌گیرد.
استفاده از کابل برای برقراری ارتباط از کابل استفاده نمی‌کند. برای برقراری ارتباط از کابل استفاده می‌کند.
پوشش پوشش دهی گسترده. پوشش دهی محدود.

و در آخر

در این محتوا به توضیح درباره توپولوژی مش پرداختیم و گفتیم این توپولوژی یک مدل محاسباتی است که هر گره یا دستگاه به یک یا چند گره دیگر متصل است. از این توپولوژی برای نمایش و مدل‌سازی شبکه‌های مختلف از جمله شبکه‌های کامپیوتری، شبکه‌های ارتباطی، شبکه‌های توزیع برق و حتی شبکه‌های عصبی در علوم پزشکی استفاده می‌شود و در طراحی، مدیریت و ارتقای عملکرد شبکه‌ها بسیار مفید است.

سؤالات متداول

  • انواع توپولوژی های مش چیست؟

دو نوع اصلی از توپولوژی‌های مش معمولاً در شبکه استفاده می‌شود: توپولوژی مش کامل و توپولوژی مش جزئی. در یک توپولوژی مش کامل، هر دستگاه در شبکه مستقیماً به دستگاه دیگری متصل است و بالاترین سطح افزونگی و تحمل خطا را فراهم می‌کند؛ اما به اتصالات زیادی نیاز دارد که منجر به هزینه‌برترشدن آن می‌شود. در مش جزئی هر دستگاه به تعداد محدودی از دستگاه‌های دیگر متصل است. این توپولوژی کمی ساده‌تر از توپولوژی مش کامل است و همچنین هنوز به اندازه کافی اتصالات برای ارتباطات مؤثر فراهم می‌کند.

  • در هنگام طراحی شبکه مش چه مواردی را باید در نظر داشت؟

شما بایستی در ابتدا الزامات ارتباطی دستگاه‌ها را ارزیابی کنید تا بتوانید نوع مناسب توپولوژی را انتخاب نمایید. بعد از آن ببینید میزان مقیاس پذیری شبکه به چه صورت است و در نهایت شبکه قدرت این را داشته باشد تا بدون ایجاد اختلال و یا کاهش عملکرد دستگاه را در خود جای دهد.

به این مقاله امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد رأی ها : 0

هنوز هیچ رأیی داده نشده. اولین نفر باشید!

اشتراک گذاری اشتراک گذاری در تلگرام اشتراک گذاری در لینکدین اشتراک گذاری در ایکس کپی کردن لینک پست

و در ادامه بخوانید

اولین دیدگاه را اضافه کنید.

برچسب ها

شبکه