اینترنت اشیاء چیست؟
شاید امروزه این سوال برای خیلی از افراد پیش بیاید که اینترنت اشیاء چیست و چه کاربردی در زندگی روزمره ما میتواند داشته باشد؟ در سالهای اخیر اینترنت اشیاء به یک موضوع مهم پژوهشی تبدیل شد. درحالی که در نتیجه پیدایش تکنولوژی های متنوع موجود، دستگاه های طبیعی با هم اتصال برقرار میکنند. ما در این مقاله توضیحات کاملی درباره این موضوع میدهیم. پس تا اخر این مقاله همراه ما باشید.
اینترنت اشیاء
اینترنت اشیاء یا اینترنت چیزها (Internet of Things) به تمامی اشیاء پیرامون که میتواند به اینترنت متصل شوند میگوییم. که شامل تلفن های همراه هوشمند،رایانه ها،تبلت ها، ساعت های هوشمند، تلویزیون ها،سنسورها و… میشود. و با کمک شبکه های بی سیم (Wireless Network) در هر زمان و مکان قابل دسترسی است.
به طور خلاصه IoT فناوری جدیدی است که با قرار دادن هوش مصنوعی بر روی اشیائی که ما بصورت روزمره با آنها سرو کار داریم و آنها را به اشیاء هوشمند تبدیل میکند و نه تنها قادر به کنترل جهان فیزیکی هستند بلکه از طریق اینترنت به هم متصل میشوند تا اطلاعات را منتقل کنند و درآن برای همه قابلیت ارسال اطلاعات از طریق شبکه های اینترنتی را فراهم کند. اینترنت اشیاء در حال تبدیل شدن به واقعیت است و تعداد زیادی از ابزار آلات هوشمند میتوانند از طریق اینترنت به یکدیگر متصل شوند.
اتحادیه بین المللی مخابرات اینترنت اشیاء (IoT) را اینگونه تعریف میکند: «زیر ساختی جهانی برای جامعه اطلاعاتی که بر اساس فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی دارای قابلیت تعامل پذیری از قبل موجود رو به رشد از طریق اتصال (فیزیکی و مجازی) اشیاء خدمات پیشرفته ای را ممکن میسازد».
تجزیه و تحلیل اینترنت اشیاء
باتوجه به تحقیقات بازار،تعداد دستگاه های متصل به اینترنت اشیاء در سال 2021 توانست 8 درصد رشد کند. پیش بینی میشود تا سال 2025 با جهش 22 درصدی بتواند به تعداد 27 میلیارد دستگاه برسد. مک کینزی در تحقیقات اخیر خود تخمین زد که تاثیر اقتصادی اینترنت از اشیاء از 3.9 هزار میلیارد دلار به 11 هزار میلیارد در در سال 2025 میرسد.
تاریخچه
در اوایل سال 1982 مفهوم اصلی شبکه ای از دستگاه های هوشمند مورد توجه و بحث قرار گرفت و با یک دستگاه خودکار کوکاکولا در دانشگاه Carnegie Mellon که به اولین وسیله متصل به ARPANET تبدیل شد که میتوانست موجودی خود و حتی خنک بودن یا نبودن را گزارش دهد.
بیل جوی ارتباطات دستگاه به دستگاه خود را در سال 1999در مجمع جهانی اقتصاد در Davos ارائه کرد. و آن را بعنوان یکی از مهمترین بخش های چارچوب (شش وب) خود در نظر گرفت که در شتاب این موضوع نقش بسزایی داشت.
مفهوم واژه (اینترنت اشیاء) و خود این اصطلاح، اولین بار در سخنرانی پیتر تی لوئیس، در پانزدهمین آخر هفته قانونگذاری سالانه بنیاد سیاهپوستان کنگره در واشنگتن دی سی، ارائه شد. و در سپتامبر 1985 منتشر شد. بنا بر نظر او، «اینترنت اشیاء، ادغام افراد، فرآیندها و فناوری با دستگاهها و حسگرهای قابل اتصال است. تا امکان نظارت وضعیت ها از راه دور، دستکاری و ارزیابی روند چنین دستگاههایی را فراهم کند».
کورنلیکوس پیت پترسون، که مدیر عامل نت سیلیکون است پیش بینی کرد که دوران بعدی فناوری اطلاعات تحت تسلط دستگاه هایی با فناوری (IoT) خواهد بود؛ وهمچنین دستگاه های شبکه ای بسیار محبوب خواهند شد تا جایی که خیلی بیشتر از کامپیوتر های شبکه و ایسگاه های کاری میشود. پترسون معتقد بود که دستگاه های پزشکی و کنترل های صنعتی به کاربردهای غالب این فناوری تبدیل خواهند شد.
عبارت اینترنت اشیاء (IoT) نخستین بار در سال 1999 میلادی توسط کوین اشتون بریتانیایی معرفی شد. اشتون این واژه و مفهومش را در قالب دنیایی که دران هر چیز و هر شئ، دارای هویت دیجیتال باشد و از طریق کامپیوتر ها قابل کنترل باشند مطرح نمود؛ و گفت که اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل میکند ولی با اینترنت اشیاء همه چیز به هم متصل میشود.
فناوری های اینترنت اشیاء
به صورت خلاصه اینترنت اشیاء به صورت زیر کار میکند:
1.هر دستگاهی دارای سخت افزاری مانند حسگر ها هستند که اطلاعاتی را دریافت میکنند.
2.سپس اطلاعات دریافتی،از طریق ابر به اشتراک گذاشته میشود و با نرم افزار یکپارچه میشود.
3.سپس این نرم افزار اطلاعات را دریافت میکند و انها را از طریق اپلیکیشن یا وب سایت برای کاربران ارسال میکند.
اینترنت اشیاء تا حد زیادی توسط فناوری هایی امکان پذیر است که میتواند دستگاه ها را به هم متصل کند و آنها نیز حتی میتوانند به یکدیگر متصل شوند. و همچنین گزینههای اتصال طیفی از مزایا و معایبی برخوردارند. بعضی از موارد برای استفاده موارد خاص مانند خانه های هوشمند (smart homes)مناسب تر است و درحالی که ممکن است برای برنامه های IoT مانند اتوماسیون صنعتی مناسب تر باشند که میتوان این فناوری ها را به دو دسته تقسیم کرد:
1.پروتکلهای دیتا IoT که امکان تبادل اطلاعات بین دستگاهها را حتی بدون اتصال به اینترنت نیز فراهم میکنند.
2.پروتکلهای شبکه IoT که دستگاهها را به یکدیگر و به اینترنت مرتبط میکنند.
یکی از ویژگیهای web 3، اتصال چندین دستگاه و برنامه کاربردی را از طریق اینترنت اشیا است. اگر با web 3 آشنایی ندارید مقاله Web2، Web1 و Web3 چیست؟ را مطالعه کنید.
امنیت اینترنت اشیاء IoT security
اکثر فناوری های نوظهور با خطرات زیادی مواجه هستند و تهدیدات زیادی بهمراه دارند. اینترنت اشیاء نیز امروزه به سرعت در حال توسعه است و به همین دلیل مراقبت از آنها بسیار حیاتی است. میدانیم که اینترنت اشیاء میتواند مواردی مانند:تشخیص خودرو،سیستم روشنایی ساختمان و سیستم تهویه و حتی شبکه برق را فعال کند. با این حال درباره امنیت و محرمانه بودن آن تردیداتی وجود دارد که خود تأثیر زیادی بر روی توسعه و پایداری آن دارد. پس حفاظت ازین سیستم ها حیاتی و مهم، و عناصر زیر ساختی انها بسیار مهم است.
اقدامات احتیاطی اینترنت اشیاء IoT Precautions
مرکز هماهنگی امنیت سایبری بخش سلامت و خدمات انسانی وزارت بهداشت ایالات متحده به افراد و سازمانها توصیه میکند تا اقدامات احتیاطی را برای به حداقل رساندن خطر انجام دهند. یکی از اقدامات احتیاطی دوری از Universal Plug and Play است که به دستگاه های موجود در همان شبکه امکان می دهد به طور خودکار یکدیگر را کشف کرده و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. دیگری تغییر رمزهای عبور پیشفرض و تنظیمات روتر و استفاده از مدلی با اعتماد صفر است که دسترسی به موارد کاملاً ضروری را محدود میکند و تعاملات شبکه را بسیار تأیید میکند.
و در آخر
IoT در زندگی روزمره همه افراد خواه ناخواه وارد میشود و ما زندگی پیشرفته تر و پر فراز و نشیب تری را در پیش رو داریم و باید مراقب خطرات آن هم باشیم.امیدوارم از خواندن این مقاله لذت برده باشید. جهت کسب اطلاعات بیشتر به وبلاگ پویان آی تی مراجعه نمایید و از خواندن مقالات مرتبط لذت ببرید.
اولین دیدگاه را اضافه کنید.